In een ver verleden ambieerde ik een grootse carrière in de sportwereld, op het rugbyveld wel te verstaan. Een prachtige sport waar een plek is voor iedereen. Een van de onderdelen waar we met het team talloze uren per week op trainde was ‘de tackle’. Een tackle vindt plaats wanneer de baldrager door een tegenstander naar de grond wordt gebracht. En dat gaat er soms hard aan toe.
Een goede tackle kent een aantal belangrijke onderdelen. Terwijl je als een bezetene over het veld rent observeer je het spel van de ander nauwkeurig (analyseren). In je hoofd vormt zich een idee van wat er de komende minuten gaat gebeuren (strategie). Op het juiste moment zak je door je knieën en zet je de tackle in (executie). Een goede techniek en uitmuntende executie brengen je tegenstander (schadeloos) naar de grond. Met minimale inspanning heb je maximale impact gemaakt. Een succes!
En toch leiden al die tackles in een wedstrijd niet altijd tot de overwinning. Daar is meer voor nodig dan alleen impact maken. Inmiddels heb ik het rugbyveld ingeruild voor de bestuurskamer. En ook daar word ik regelmatig geconfronteerd met de termen impact en succes. ‘Van bestuurstafel naar operatie’ is meer dan eens onderwerp van gesprek.